Met de term co-ouderschap wordt bedoeld dat ouders de zorg voor de kinderen zo gelijk mogelijk verdelen. Hierbij is het belangrijk dat ouders goed met elkaar kunnen overleggen en bereid zijn om nog regelmatig contact met elkaar te hebben.
Om co-ouderschap te laten slagen is het van groot belang dat ouders:
- altijd het belang van de kinderen voorop stellen;
- eventuele emoties over elkaar kunnen parkeren en zo neutraal mogelijk kunnen overleggen;
- met de kinderen overleggen over onderwerpen die hen aangaan;
- duidelijke (vervolg)afspraken maken in het ouderschapsplan;
- in het belang van de kinderen zoveel mogelijk bij elkaar in de buurt blijven wonen, in verband met school, sport, vriendjes, enzovoort;
- het in hoofdlijnen met elkaar eens zijn over opvoeding en ongeveer dezelfde regels aanhouden.
De nadelen van co-ouderschap
Hoewel co-ouderschap een prachtige invulling is van gezamenlijk ouderschap na de scheiding, kan het voor de kinderen ook nadelen geven. Vooral als zij op de middelbare school zitten, geeft co-ouderschap een extra belasting. Denk bijvoorbeeld aan alle schoolspullen die tussen twee huizen heen en weer gesleept moeten worden. En wanneer een kind in de examenperiode zit, is het belangrijk dat hij of zij alle aandacht kan geven aan de studie. Het kan dan voor hem of haar fijner zijn om die periode in één woning door te brengen. Dit kan de plek zijn waar het kind zich het meest thuis voelt of waar de studieomstandigheden het beste zijn. Bijvoorbeeld een eigen kamer, meer rust, een eigen computer, enzovoort.
Hoe kies je de juiste zorg- of omgangsregeling?
Er bestaat geen standaard voor een ‘goede’ zorg- of omgangsregeling na de scheiding. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat een zorg- of omgangsregeling goed is als zowel de ouders als de kinderen er tevreden over zijn. Het is erg belangrijk dat de kinderen zich kunnen blijven ontwikkelen op sociaal en emotioneel gebied en een sociaal leven kunnen opbouwen.